Sanktuarium Matki Bożej Śnieżnej Opiekunki Rodzin w Pilicy – Biskupicach zostało erygowane w 2003 roku. Biskup Adam Śmigielski, ordynariusz sosnowiecki, wydał dekret aprobujący wielowiekowy kult Maryi w obrazie umieszczonym w pilickim kościele franciszkanów. Duchowi synowie św. Franciszka z reformackiej gałęzi zakonu przybyli do tego miasta w 1745 r. Już przed ich osiedleniem się miasto to należało do ważnych ośrodków na szlaku handlowym między Krakowem a Śląskiem, co sprzyjało ciągłemu podnoszeniu rangi miejscowości. Dość wspomnieć, iż z Pilicy wywodziła Elżbieta Granowska, trzecia żona Władysława II Jagiełły; ponadto ostatnie lata życia spędziła tu Maria Józefa z Wesslów Sobieska, która to ufundowała franciszkanom na stoku okazałego wzgórza w północnej części miasta klasztor i kościół p.w. Najświętszego Imienia Jezus. Wszystkie zabudowania powstały w krótkim czasie, co wynikało z ich prostoty (względy ubóstwa) oraz niewielkich rozmiarów. Następcy fundatorów wznieśli pod koniec XVIII w. kaplicę św. Michała Archanioła, natomiast w roku 1899 dobudowano wzdłuż nawy głównej kaplicę poświęconą św. Antoniemu z Padwy. Wnętrze świątyni ozdobione jest polichromią, zaś w ołtarzu głównym widnieje wizerunek Chrystusa Ukrzyżowanego na tle panoramy Kalwarii. Mury okalające niewielki plac przed kościołem, na którym usytuowano figurę Chrystusa Króla, zawierają kaplice Drogi Krzyżowej. Wskutek ostatnio przeprowadzonych prac modernizacyjnych w wydzielonej części ogrodu klasztornego utworzono ogród różańcowy z miejscem do sprawowania mszy świętej podczas większych uroczystości sanktuaryjnych. W jednopiętrowym budynku klasztornym niemal przez cały czas istnienia mieszkali zakonnicy, którzy będąc sumiennymi duszpasterzami przygotowywali kandydatów do życia zakonnego i kapłańskiego. Obecnie, od 1990 r., mieści się tu postulat dla chłopców chcących podjąć życie według wzoru Biedaczyny z Asyżu. Podobnie jak w dziejach innych klasztorów reformackich czasy zaborów spowodowały wyludnienie konwentu, gdyż władze przeznaczyły go na tzw. dom etatowy. Po śmierci ostatniego zakonnika w 1902 r. zabudowania klasztorne zostały przejęte na potrzeby gminy pilickiej. Powrót franciszkanów nastąpił w latach I wojny światowej i od tego momentu datuje się współczesny okres dziejów fundacji. Tradycyjna posługa pilickich franciszkanów (głoszenie słowa Bożego oraz posługa w konfesjonale) znajduje również swój wyraz w prowadzeniu, od 1946 r., duszpasterstwa parafialnego. Jednak największą troskę przykładają piliccy franciszkanie do propagowania kultu Najświętszej Maryi Panny będącego jedną z najstarszych kopii na ziemiach polskich rzymskiego wizerunku Salus Populi Romani, popularnie nazywanego jest obrazem Matki Bożej Śnieżnej. Ofiarowany został w 1753 r. przez fundatorkę kościoła. W ciągu wieków otoczony żarliwą czcią wiernych ozdobiony został licznymi wotami. Potwierdzeniem jej aktualności była uroczysta koronacja, która miała miejsce 15 czerwca 2003 r. Obecnie Sanktuarium gromadzi nie tylko mieszkańców Pilicy, ale i wiernych z bliższej czy dalszej okolicy, bowiem Matka Boża Śnieżna Opiekunka Rodzin zwraca swe łaskawe oblicze ku swoim dzieciom i wspiera je w pełnieniu uczynków miłości Boga i bliźniego, szczególnie ożywiając wiarę, nadzieją i miłość w rodzinach. Dnia 26 listopada 2009 r. Stolica Apostolska udzieliła Sanktuarium łaski szczególnej więzi duchowej z rzymską Bazyliką Papieską Matki Bożej Większej.

Klasztor i parafia p.w. Najświętszego Imienia Jezusa
Biskupice 47
42-436 Pilica
tel. 32-637-50-08

e-mail: ofmpilica@op.pl

więcej informacji na: www.klasztor-pilica.pl